Ponad wszystko

Film opisuje historię osiemnastoletniej Maddy Whittier (Amandla Stenberg), która ma wielką wyobraźnię i jest ciekawa świata. Dziewczyna cierpi na bardzo rzadką chorobę – jest uczulona na wszystko i od lat nie wychodzi z domu zaprojektowanego przez jej matkę Pauline (Anika Noni Rose). Wszystko zmienia się, kiedy jej sąsiadem zostaje przystojny Olly Bright (Nick Robinson). Między młodymi od razu nawiązuje się nić porozumienia. Chłopak nie zamierza pozwolić, by coś stanęło na przeszkodzie ich znajomości. Choć zakochani patrzą na siebie przez szyby, bez szansy na dotyk, łączy ich wyjątkowo silna więź. Pragną wspólnie doświadczyć pierwszej miłości. Wiedzą, że konsekwencje mogą być poważne, ale postanawiają podjąć ryzyko, aby zostać razem.

Cała historia Maddy jest bardzo poruszająca. Ciężko jest sobie nawet wyobrazić, co może czuć chora osoba, przez osiemnaście lat odizolowana od świata. Co prawda, Maddy przyzwyczaiła się już do takiego życia, ale stało się to dlatego, że tak została naznaczona. Dla niej było to normalne, bo nie poznała innego życia. Jednak, po wielu latach uległo to zmianie. Stało się to w dniu, w którym wyglądając przez okno zobaczyła przystojnego chłopaka o imieniu Olly. Wtedy to dopiero zaczęła poznawać siebie, dowiadywała się, o czym tak naprawdę marzy, co jest w stanie zrobić dla osoby, którą kocha. Miłość również sprawiła, że odważyła się wyjść na zewnątrz. Wiedziała, że mogło to doprowadzić do jej śmierci, ale chciała po prostu doświadczyć świata. Pojawia się, więc tu pytanie - jak to wszystko się skończyło? Jakie konsekwencje przyniosło te ogromne ryzyko? Nie ulega wątpliwości, że miłość to uczucie, w którym serce góruje nad rozsądkiem. I tak też było w tym przypadku. Ale czy doprowadziło ono do nieodwracalnych konsekwencji? A może losy Maddy potoczyły się zupełnie inaczej? Ja już to wiem, ale może nie każdy z Was widział ten film, także zostawię Was z tym cieniem tajemniczości.

Zachęcam każdego z Was do obejrzenia tego melodramatu. Jest on naprawdę wciągający i poruszający. Pokazuje on, jak silne jest uczucie, którym darzymy drugą osobę, że dla miłości jesteśmy w stanie wiele zaryzykować. Ale też dzięki miłości poznajemy siebie i pokonujemy nasze ograniczenia i bariery. Coś, co dotychczas  było niemożliwe, staje się możliwe. Warto wspomnieć tu też o postawie matki Maddy, która kilkanaście lat temu w wypadku straciła i męża, i syna. Ten ból po stracie bliskich osób zostaje wewnątrz już na zawsze. Pauline, czyli matka Maddy miała przy sobie tylko ją. Chciała, więc dla niej jak najlepiej i chroniła ją ponad wszystko. To jest zrozumiałe, ale nie da się mieć kontroli nad wszystkim.

A Wy widzieliście ten film? Jeśli tak - przypadł Wam do gustu czy raczej nie do końca? A może nie przepadacie za melodramatami? Jakiego gatunki filmów preferujecie?

P.S. Biorę udział w konkursie dla blogerów, organizowanym przez sklep KIK. I tu kochani mam do Was ogromną prośbę. Wejdźcie proszę w ten link i oddajcie na mnie głos. To tylko kilka sekund roboty. Oczywiście mogę się odwdzięczyć, zostawiając komentarze pod Waszymi postami. Z góry serdecznie dziękuję. Liczę na Was!